انسان ۳۰۰ سال دیگر منقرض می‌شود ...
مطالعات جدید دانشمندان نشان می‌دهدانسان‌ها و تمامی گونه‌های زیستی زمین،دوران انقراض عمومی را آغاز کرده‌اند که تا ۳۰۰ سال دیگر می‌تواند به نقطه‌ی اوج خود برسد.
انقراض عمومی شامل پدیده‌هایی است که بیش از ۷۵ درصد از گونه‌های زیستی ساکن بر روی زمین را در طی دوره کوتاه مدت زمین شناسی، از چند صد هزار سال تا چند میلیون سال، ناپدید کرده و به نابودی می‌کشاند.
این پدیده طی ۴۵۰ میلیون سالی که از حیات چند سلولی بر روی زمین می‌گذرد، تنها پنج بار رخ داده است و آخرین آن به ۶۵ میلیون سال پیش باز می گردد، زمانی که دایناسورها از روی زمین ناپدید شدند.
بر اساس روند کنونی انقراض که بر اساس این مطالعه‌ی جدید کشف شده، زمین طی ۳۰۰ تا ۲۰۰۰ سال آینده وارد ششمین انقراض عمومی خود خواهد شد.
به گفته‌ی "الیزبت فره" از دانشگاه کالیفرنیا برکلی، این خبر تلخ و شیرین است، زیرا ما را آگاه می‌کند که در حال مواجه شدن با چنین فاجعه‌ای هستیم اما هنوز فرصت کافی برای جلوگیری کردن از آن را نیز داریم.
با این همه، دیگر محققان چندان به این که انسان قدمی در مسیر متوقف کردن این فاجعه در حال وقوع برخواهد داشت خوش بین نیستند و معتقدند سیاست‌های حاکم با موفقیت در مسیر خلاف جهت نجات گونه‌های زیستی و سیاره‌ی زمین در حال اجرا هستند.
ششمین انقراض
به گفته‌ی "آنتونی بارنوسکی" کتابدار موزه‌ی دیرینه شناسی دانشگاه کالیفرنیا برکلی و یکی از محققان حاضر در این پروژه مطالعاتی، گونه‌های زیستی همواره منقرض شده‌اند، اما در امتداد این انقراض گونه‌های جدید نیز تکامل یافته‌اند و این به آن معنی است که تنوع گونه‌های زیستی همواره پدیده‌ای ثابت بوده است.
انقراض عمومی زمانی رخ می‌دهد که این تعادل از بین برود و در این حالت ناگهان روند انقراض از روند تکامل گونه‌های جدید سبقت گرفته و تمامی قوانین کهنسال بقای گونه‌های زیستی زیر پا گذاشته خواهد شد.
بارنوسکی می گوید: "همه می‌دانند که ما در حال حاضر گونه‌های زیستی متعددی را برای همیشه از دست داده‌ایم، سؤال این‌جاست که آیا چنین سرعت انقراضی که امروز و طی این دوره‌ی زمانی کوتاه می‌بینیم طبیعی است یا غیر طبیعی؟
پاسخ دادن به این سؤال نیازمند متمرکز شدن بر روی دو نوع از اطلاعات است، اطلاعات به ثبت رسیده فسیلی و اطلاعاتی که زیست شناسان محافظ محیط زیست در عصر مدرن جمع آوری کرده و می کنند. با این همه این اطلاعات همواره با هم ناهم‌خوانی دارند.
محققان برای یافتن این پاسخ به ترکیب کردن این منابع اطلاعاتی پرداخته و حفره‌های میان این دو منبع را با روی‌کردی محافظه کارانه و با هدف تخمین زدن مسیر آینده و سرنوشت گونه‌های زیستی، پر کرده و دریافتند، سرعت کلی روند انقراض عمومی چیزی میان سه تا ۸۰ برابر سرعت تکامل گونه‌های جدید است.
این سرعت انقراض در صورتی که تلاشی برای متوقف کردن آن صورت نگیرد، مدت زمانی در حدود سه تا ۲۲ قرن را برای زندگی کردن، پیش از رسیدن به نقطه‌ی اوج انقراض در اختیار انسان‌ها قرار خواهد داد.
با این همه خبر خوبی هم وجود دارد: نابودی کلی گونه‌های زیستی چندان ویران‌گر و مخرب نبوده است زیرا محققان دریافته‌اند طی دوره‌ی مورد بررسی آن‌ها تنها یک تا دو درصد از کل گونه های زیستی منقرض شده اند.
از سویی دیگر قطع وابستگی به سوخت‌های فسیلی، متعادل سازی شرایط آب و هوا و تلاش برای حفظ زیستگاه‌های طبیعی از راه حل‌های پیشنهاد شده و الزامی برای کنترل این روند انقراض است.
