وقتی کسی شما را به هر دلیلی ناراحت میکند؛ دردی در شما ایجاد میکند که مدتها باقی میماند.
این رنج، اعتماد به نفس شما را کاهش میدهد و شاید قلبتان را شکسته باشد؛ اینحاست که بخشیدن دیگران و نداشتن کینه دشوار است.
در آن لحظه طبیعی است که خشمگین شوید؛ اما این هیجان باعث درد مجدد میشود؛ حتی یادآوری خاطرهی دردناک دوباره همان درد و رنج را ایجاد میکند.
این ترس و تحقیر دائمی، تعادل جسمانی و هیجانی ما را بههم میزند و شما را یک قربانی بیدفاع میکند که بیشتر آزار میبینید.
در این مواقع باید خشمتان را ابراز کنید اما پس از آن باید بتوانید خشم خود را رها کنید.
در واقع بسیاری از مواقع کسی که موجب ناراحتی شما شده است، دیگر در زندگی شما حضور ندارد و بنابراین بخشش تنها به خودتان مربوط میشود.
بخشش، یک تصمیم و انتخاب روشنگرانه است.
دیگران را ببخشید تا احساس آرامش کنید؛ با اینکار میگوید:"نمیتوانی به من آسیب بزنی، نمیتوانی مرا کنترل کنی، این من هستم که انتخاب میکنم، نمیتوانی احساسات مرا کنترل کنی، من این قدرت را به تو نمیدهم" من با بخشیدن تو ، خودم را آزاد میکنم."
منبع: خبرگزاری برنا